Լուկաշենկոյի հավաստիացումներին Երևանում չեն հավատում

Օրերս այցով Երևանում գտնվող Բելառուսի նախագահ Ալեքսանդր Լուկաշենկոն Հայաստանի վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի հետ հանդիպման ժամանակ ասել է, որ Մինսկը միշտ պատրաստ է աջակցել Հայաստանին։ «Մի անհանգստացեք, մենք Հայաստանի որևէ մեկի հետ բարեկամություն չենք անի՝ ընդդեմ Հայաստանի։ Դա երբեք չի լինի»։ Այս Կոնտեքստում Լուկաշենկոն, հավանաբար նկատի ուներ Ադրբեջանը, որի նախագահը, Լուկաշենկոյի պնդմամբ, դեռ վաղ ժամանակներից իր լավ ընկերն է ։ Միևնույն ժամանակ, դիմելով Փաշինյանին, Բելառուսի նախագահը նշել է․ «Այնպես է ստացվել, որ դուք էլ իմ շատ լավ բարեկամն եք»:
Հայտնի է, որ համապատասխան դիվանագիտական էթիկետից ելնելով ՝ բարձրաստիճան քաղաքական գործիչների միջև զրույցներում ընդունված է հայտարարություններ անել, որոնք կարող են և չհամապատասխանել իրականությանը։ Ակնհայտ է, որ Լուկաշենկոյի դեպքում հենց այդպես էլ եղել է ։
Հայաստանի հետ բարիդրացիական հարաբերությունների մասին նրա հավաստիացումներին հազիվ թե Երևանում որևէ մեկը հավատա, քանի որ, ինչպես ասում են, փաստերը համառ բան են ։ Վերջին տասնամյակում պաշտոնական Մինսկն ակնհայտորեն հեռացել է Ադրբեջանի և Հայաստանի հետ հարաբերություններում հավասարակշռություն պահպանելու քաղաքականությունից՝ նախապատվությունը տալով Բաքվին ։ Եվ դա այն դեպքում, երբ Մինսկը և Երևանը Եվրասիական տնտեսական միության անդամ են և ընդգրկված են մեկ ռազմաքաղաքական դաշինքում՝ Հավաքական անվտանգության պայմանագրի կազմակերպությունում (ՀԱՊԿ) ։
Ակնհայտ է, որ պրագմատիկ Լուկաշենկոն կարծում է ՝ տնտեսությունը և, համապատասխանաբար, իր երկրի համար ֆինանսները դաշնակցային պարտավորություններից վեր են: Բելառուսա-ադրբեջանական ապրանքաշրջանառությունը 10 անգամ գերազանցում է համապատասխան ցուցանիշները Մինսկի և Երևանի միջև փոխադարձ առևտրում: Դրան զուգահեռ այդ երկրները խորացնում են ռազմատեխնիկական կապերը։
Ոչ պաշտոնական տվյալներով՝ 2005 թվականից սկսած՝ Բելառուսը Ադրբեջանին վաճառել է ավելի քան կես միլիարդ դոլարի զենք ։ Խոսքը, մասնավորապես, վերաբերում է 153 արդիականացված Տ-72 տանկերին, 203 մմ տրամաչափի 2Ս7 «Պիոն» ինքնագնաց հրետանային կայանքներին, 30 քարշակվող 152 մմ Դ-20 հաուբիցներին, 11 Սու-25 գրոհային ինքնաթիռներին, «Բուկ-ՄԲ» զենիթահրթիռային համալիրների երկու դիվիզիոններին, ինչպես նաև բելառուսա-ուկրաինական արտադրության «Սկիֆ» հակատանկային հրթիռային համալիրներին:
Միայն վերջին տարվա ընթացքում Բաքվի կողմից «Պոլոնեզ» համազարկային կրակի 10 ռեակտիվ համակարգերի և ռադիոԷլեկտրոնային պայքարի ինքնագնաց «Գրոզա-Ս» համալիրի գնման գործարք է կատարվել, որը նախատեսված է ցանկացած անօդաչու թռչող սարքի (երկու տեսակի սպառազինություն ՝ բելառուսական արտադրության) կառավարումը որսալու համար:
Բնական է, որ ՀԱՊԿ – ի շրջանակներում դաշնակցի գործողություններին պաշտոնական Երևանի արձագանքը խիստ է ։ Հայաստանի ԱԳՆ-ն արդեն հայտարարել է, որ «Բելառուսի կողմից Ադրբեջանին սպառազինությունների վաճառքը կասկածի տակ է դնում Հավաքական անվտանգության ողջ տրամաբանությունը, մարտահրավեր է նետում ՀԱՊԿ շրջանակներում համագործակցության ողջ տրամաբանությանը և ուղղակիորեն վնաս է հասցնում կազմակերպության արդյունավետությանն ու հեղինակությանը»:
Այնուամենայնիվ, դատելով ամենից, Բելառուսը չի պատրաստվում փոխել իր քաղաքականությունը Հարավային Կովկասում, ինչը նշանակում է ՝ բելառուսա-ադրբեջանական ռազմական համագործակցությունը կշարունակվի, Իսկ Բաքուն նախկինի պես կդառնա բելառուսական զենքի հիմնական գնորդներից մեկը։