Դեկտեմբերի 18-ը Հրանտ Մաթևոսյանի հիշատակի օրն է: Գրողները, գրականագետները, Հրանտ Մաթևոսյանի ընտանիքի անդամները հավաքվել էին Կոմիտասի անվան պանթեոնում ՝ հարգանքի տուրք մատուցելու գրողի հիշատակին: Դպրոցականները ևս եկել էին հարգելու Հրանտ Մաթևոսյանի հիշատակը. նրանք իրենց հարգանքի տուրքը մատուցեցին՝ գրողին ուղղված շնորհակալության և գովասանքի խոսքերով:
Հրանտ Մաթևոսյանը հավերժ կապրի, քանի որ նրա գործերը կենդանի են և ընթեռնելի: Այնուամենայնիվ, ապագա սերունդները պետք է նաև իրենց համար բացահայտեն հանճարեղ անհատականություն, որը ներառում է հայրենասերի, ազնիվ մարդու և հումանիստի լավագույն հատկությունները:
«Նա մեր 20 դարի վերջի և 21-րդ դարասկզբի գրականության բարձրակետն է։ Եվ այդ բարձրակետը մեզ համար նոր մակարդակ է ստեղծել, որից հետո մենք կարող ենք այլ մակարդակներ յուրացնել, եթե այդ բարձրակետը, այդ գրականությունը արժևորենք, մարսենք և կարողանանք դրանով առաջ շարժվել»,-Armenia today-ի հետ զրույցում ասաց գրողի որդին՝ Դավիթ Մաթևոսյանը:
Գրողն իր մտքերը կենտրոնացրեց Լոռու մարզի Ահնիձոր գյուղում, բայց սա չխանգարեց նրան հասնել համամարդկային ընդհանրացումների: Իր գործերում նա անմահացրեց հայի, մոր, հայրիկի կերպարը, անմահացրեց գյուղը, հասարակ գյուղացու աշխատանքը, բնության և կենդանիների գեղեցկությունը:
«Իմանային նրա ազնվության մասին, իմանային նրա հայրենասիրության մասին, հայասիրության, իմանային նրա բարոյական կերպարի մասին, շատ բարձր, շատ մարդկային, ամենալավ գծերով օժտված մարդ էր։ Եվ լրիվ հոգով, էությամբ երկրի զավակ, ամեն մարդ չի, որ երկրի զավակ է լինում, ինքը երկրի զավակ էր և շատ ցավով տանում էր ամեն տեսակ իրավիճակներ այս երկրի»,-շեշտեց գրողի այրին՝ խոսելով Մաթևոսյան մարդու ու հայի տեսակի մասին:
Հրանտ Մաթևոսյանը հայկական արձակը մերձեցրեց ժամանակների ոգուն `պահպանելով բարձր գեղարվեստական մակարդակը:
Մաթևոսյանի գործերը հավերժ կապրեն այն պատճառով, որ նրանք կրում են կյանքի ճշմարտությունը:
Գրողի լեզուն և գրական ժառանգությունը հասանելի են ոչ միայն Հայաստանին և հայ ժողովրդին, այլև աշխարհի բոլոր ժողովուրդներին. դրանք համընդհանուր երևույթներ են: