Հայոց ցեղասպանության ճանաչման գործընթացն ավարտված է, ասաց Սփյուռքի հարցերով հանձնակատար Զարեհ Սինանյանը։ «Մեր ցեղասպանության փաստը պետք է ուղղակիորեն կապվի մեր ժողովրդի այն հատվածի անվտանգության հետ, որը մնացել և ապրում է իր պատմական հողի վրա։ Ոչ թե պետք է ասենք, որ Ցեղասպանություն է եղել, ճանաչեք, պետք է արձանագրել, որ քանի որ դուք չեք ճանաչում ցեղասպանությունը, ապա նրանք, ովքեր դա իրականացրել են, կարող են նույնը անել Արևելյան Հայաստանում»,- ընդգծեց Սինանյանը։
Սփյուռքի հարցերով հանձնակատարը վստահ է, որ ցեղասպանության ճանաչումը ոչ մի բան չի տալիս հայերին, քան բարոյական մխիթարություն. «Մենք պետք է դա կապենք մեր այսօրվա անվտանգության հետ՝ Հայաստանում, Արցախում և որտեղ էլ որ հայերն ապրեն»,- մանրամասնեց նա։ Սինանյանը կարծում է, որ Արցախում 120 հազար մարդու շրջափակման պատճառն այն է, որ Ցեղասպանության ճանաչման գործընթացը շատ երկար տևեց և չճանաչվեց։ «Սա ոգեշնչեց այն պետություններին, որոնք այսօր պաշարել են 120 000 մարդու»,- բացատրեց նա:
Սինանյանի խոսքով՝ Արցախի համար պայքար է եղել, քանի որ մենք գիտեինք, որ այս հանրապետությունը կարող է կրկնել Նախիջևանի սցենարը:
2023 թվականի ապրիլի 24-ին լրանում է Օսմանյան կայսրությունում իրականացված Հայոց ցեղասպանության 108-րդ տարելիցը՝ 20-րդ դարի առաջին ցեղասպանությունը։
Հայոց ցեղասպանության ճանաչման պահանջը ծագել է դեռեւս Խորհրդային Միության տարիներից։ 1965 թվականի մայիսին Ուրուգվայը դարձավ աշխարհում առաջին երկիրը, որը ճանաչեց Հայոց ցեղասպանությունը։ Հայոց ցեղասպանությունը ճանաչել են մի քանի տասնյակ երկրներ՝ Ռուսաստանը, Ֆրանսիան, Իտալիան, Գերմանիան, Հոլանդիան, Բելգիան, Լեհաստանը, Լիտվան, Սլովակիան, Շվեդիան, Շվեյցարիան, Հունաստանը, Կիպրոսը, Լիբանանը, Կանադան, Վենեսուելան, Արգենտինան, Վատիկանը։ Հայոց ցեղասպանությունը ճանաչել են նաև ՄԱԿ-ի Գլխավոր ասամբլեան, Եվրախորհրդարանը, Եվրոպայի խորհուրդը, Եվրոպական միությունը, Եկեղեցիների համաշխարհային խորհուրդը և այլ միջազգային կազմակերպություններ։ Հայոց ցեղասպանությունը ճանաչել են Ամերիկայի մոտ հարյուր նահանգներ և այլ երկրներ, նահանգային խորհուրդներ և այլ կառույցներ։
